Ambitne strategie, szumne zapowiedzi inwestycji w sztuczną inteligencję i cyberbezpieczeństwo mają wynieść Polskę na czoło peletonu państw Trójmorza i nie tylko. Cel szczytny, bez dwóch zdań, bo kto dziś nie stawia na cyfryzację, ten zostaje w blokach startowych globalnego wyścigu.
Ambicje Polski dość dobrze wpisują się w globalny trend i nie należy się temu dziwić. Mówiąc krótko – kto potrafi w sztuczną inteligencję, ten wygrywa wyścig technologiczny i, co za tym idzie w dzisiejszych czasach, gospodarczy i polityczny.
Czy zastanawialiście się kiedyś, jak głęboko w cyfrowym świecie zakorzenione są echa przeszłości? Okazuje się, że to, jak Unia Europejska, Stany Zjednoczone i Chiny podchodzą dziś do bezpieczeństwa informacji – a więc do ochrony naszych danych i systemów – jest fascynującą opowieścią, w której główne role grają historia i kultura.
Wojna handlowa USA-Chiny czy inne geopolityczne przepychanki dobitnie pokazują, że globalne mechanizmy, takie jak SWIFT, stały się narzędziem w rękach tych, którzy pociągają za sznurki. Uzależnienie od scentralizowanych systemów, kontrolowanych de facto przez Waszyngton, staje się coraz bardziej ryzykowne – trochę jak budowanie domu na linii uskoku tektonicznego.